อยู่คนเดียวมาก็นาน ยังไม่เคยมีใครสนใจ
เป็นแค่แก้วน้ำ หนึ่งใบ ที่ใครก็เมินมอง
ได้แต่อิจฉาแก้วที่สวยงาม ที่ใครเข้ามาจอง
แต่แก้วอย่างฉันมันหม่นหมอง ใครมองก็เข้าไป
แต่มีเธอที่เดินเข้ามาพิจารณาแก้วใบนี้
หากดูให้ดี เธอก็จะเข้าใจ
เป็นเพียงแก้วที่หม่นหมอง หากเธอลองเช็ดคงสดใส
ไม่มีรอยแตกร้าวใดๆ เธอจะใช้คงได้แน่นอน
เติมน้ำให้ฉันที ในแก้วใบนี้ ที่ว่างเปล่า
ที่ไม่เคยมีใครใส่ใจ ขอเป็นเพียงแค่เธอได้ไหม
เติมรักให้ฉันที ในใจดวงนี้ ที่ไม่มีใคร
ไม่ว่าเธอจะเติมมาสักเท่าไร แก้วอย่างฉันไม่มีวันทิ้งมันไป
จะยังไงยังเหมือนเดิม (ใส่เท่าไรก็เพิ่มเติม)