INTRO:
(6 ครั้ง)
ฝ่ายพวกลาวเป่าแคน แสนเสนาะ
มาฉอเลาะเข้ากับแคนแสนขยัน
เป็นใจความยามยากจากเวียงจันทน์
ตกมาอยู่เขตขัณฑ์อยุธยา
ผ้าขาวก็บ่มีนุ่ง ผ้าถุงก็บ่มีห่ม
คาดแต่เตี่ยวเกลียวกลม
หนาวลมนี่เหลือแสน
ระเหินระหกตกยาก
เป็นคนกากคนแกน
มีแต่แคนอันเดียว
ก็พอได้เที่ยวขอกิน
ตกมาอยู่ในเมือง
ต้องถีบกระเดื่องกระด้อย ตะบิดตะบอยบ่สิ้น
ถือเคียวไปเกี่ยวญ้า ไปให้ม้าเพื่อนมันกิน
เที่ยวซนซมซาน ไปทุกบ้านทุกถิ่น
จะได้กิน ได้กินก็แต่เดน
SOLO: (8 ครั้ง)
แสนอดแสนจน เหมือนดังคนตกนรก
ยามมืดมนฝนตก เที่ยวหยกๆ ถกเขมร
ถือข้องออกไปส่องกบ จับกบยังทุ่งพระเมรุ
เปื้อนทั้งเลนทั้งตม เหม็นขมเหม็นคาว
จับทั้งเจ้าอ่างท้องขึง จับเจ้าอึ่งท้องเขียว
จับเจ้าเบี้ยวเจ้าปู จับเจ้าหนูท้องขาว
จับกบที่ขามันเหยียด จับเอาเขียดที่ขามันยาว
จับเอามาให้สิ้น เอามาต้มกินกับเหล้า
** เป็นกรรมของเรา เพราะเจ้าเวียงจันทน์
อายเพื่อนอายเพื่อน
เป็นกรรมของเรา เพราะเจ้าเวียงจันทน์
* ไทยมีประกาศลงวันศุกร์
แรม 4 ค่ำ เดือน 12
ห้ามแอ่วลาวเป่าแคน
เพลงดังกระหึ่ม คือลาวแพน
เล่นกันไปทั้งแว่นแคว้น
เป่าแคนสืบมา
(ซ้ำ *)
SOLO:
(พูด) ถ้าลักเล่น
จะจับปรับให้เสียภาษี 2 ต่อ 3 ต่อ
SOLO: (2 ครั้ง)
(ซ้ำ **, *, *, *, *, *)
