INTRO:
** โอ๊ย...คุณพ่อ โอ๊ย โอ๊ย...คุณแม่
คุณมีเวลาให้กับลูกน้อย ๆ ๆ
พอเพียงหรือยัง (พอเพียงหรือยังครับ)
SOLO:
ความรักนำความอบอุ่น
สู่ลูกของคุณสู่โลกของเรา
เวลามีให้แก่เขา
จะห่มกันความหนาวเหน็บขั้วหัวใจ
(เหน็บขั้วหัวใจ)
ความเหงาเหมือนดวงดาวโดดเดี่ยว
ราตรีเปล่าเปลี่ยวจันทราไม่มาใกล้
ลูกน้อยคอยจนหลับไป
ยุงกัดผิวกายหัวใจโรยรา
โรยรา โรยรา โรยรา โรยรา โรยรา โรยรา
* จะเยียวยากันด้วยน้ำตา
หรือมีเวลาให้กับเด็ก ๆ
เด็กเอยเด็กตัวเล็ก ๆ
ล่องลอยทะเลที่คลื่นลมแปรปรวน
คลื่นลมแปรปรวน คลื่นลมแปรปรวน
ในสังคมปรวนแปร
SOLO:
ดวงตาวดวงใดอับแสง
สังคมกลั่นแกล้งมีอันเป็นไป
พลัดเดินไปตามอุบาย
ไร้จุดมุ่งหมายเข้าพกเข้าดง
(เข้าพกเข้าดง)
ดวงดีได้รอดกลับมา
ดวงไปนำพานอนมากับโลง
เพื่อนเอยอย่าเลยอย่าลุ่มหลง
ผูกพันเกี่ยวโยงอบายมุข
อบาย อบายมุข อบาย อบายมุข
(ซ้ำ *, **, **, **, **, **, **)
สังคมสั่งสมอุบาย
ไว้ทับไว้ถมผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์
ยาบ้า ยายมบาล
ยื้อแย่งวิญญาณลูกหลานเราจากไป
ลูกน้อยกำลังจะโต พ่อแม่มัวทำอะไร
เด็กเอ๋ยเด็กจงจำไว้ ยาม้า ยาบ้า ยายมบาล
*** ยาบ้า ยายมบาล...
ลูกหลานอย่าไปกล้ำกราย
เด็กเอ๋ยเด็กจงจำไว้
ยาม้า ยาบ้า ยายมบาล
(ซ้ำ ***, ***, ***...)
