เนื้อเพลง เดี่ยว - บอย ตรัย ภูมิรัตน์

INTRO : 
    
  มีเสียงหัวเราะ  มีทั้งรอยยิ้มตั้งเเยะและของขวัญ

  มีฉันมีเธอมีเขาทุกโมงยาม
      
  นั่งล้อมชีวิตให้เขาให้ขืนให้คึกให้โครมคราม
                          
  แต่ฉันยังถามตัวเองทุกที

มันเหงามันหงอยบ้างไหมเมื่อใช้ชีวิตแค่ลำพัง
   
มาฝังตัวเองอย่างนี้
 
ทั้งๆ ที่แสงที่สีและเสียงสะท้านด้วยดนตรี
                        
แต่ฉันเหมือนยืนเดียวดาย
    
*จะฝันจะฟุ้งจะฝอยจะรุกจะถอยก็คนเดียว

  จะเหลียวจะเล่นจะเรียนไม่มีใคร
            
  จะเขียนจะคิดจะกวนจะเรจะรวนก็ทำไป
                        
  ไม่มีคนไหนมาฉุดมาดึง
    
  ถนนก็แสงทั้งนั้น  ก็เสียงและสีอีกกี่สี
     
  ชีวิตบางที่จะขาดผึง
     
  จะหันจะเหไปไหนไม่เห็นสักคนสักแห่งนึง
                 
  ที่เขาเข้าใจเราพอ
                               
  **แต่มีอีกคนที่เป็นเพื่อนกัน
                              
      ทุกทุกวัน  ยังคอยเฝ้าตามฉันมา
                                                       
     เหงาเมื่อไหร่  ก็โผล่มาหา  ทักทาย  ไม่มีเว้น
                                   
     ได้พูดได้คุยกับเขาเหมือนเดิม
                            
     เหมือนมาเติมตัวตนที่เราเคยเป็น
      
     เพื่อนคนนี้  ไม่มีใครเห็น
                         
     เขาก็คือความเงียบงัน

( ดนตรี )    
            
            
( ซ้ำ */**)  (ดนตรี)