INTRO :
หัวปักหัวปำกับคำหวาน
ร้อยปากคนค้านไม่เคยสนใจ
รู้แต่รักเธอ และจะรักตลอดไป
แล้วคนของเธอ ก็บอกฉัน
ว่าคนมาทีหลัง ก็คือฉันเอง
เขาเจ็บเหลือเกิน ที่ฉันเข้ามาข่มเหง
* ฉันสร้างเวรกรรมลงไป ด้วยใจที่ไม่รู้ตัว
ควรตัดใจใช่ไหม
ฉันพยายามตัดเธอ แต่เธอไม่ขาดไป
ฉันต่างหากที่แทบจะขาดใจ
** เหมือนความรักฉันมันโดนสาป
รู้ว่าบาปแต่ก็ยังรักเธอ
รู้ก็รู้เขาเป็นเจ้าของเธอ แต่ฉันไม่อาจถอนใจ
ฉันควรทำยังไง ถึงยุติบาปรัก ที่ฉันมีกับเธอ
ฉันเจ็บฉันอายกับคำคน
ฉันเหนื่อยสับสน แต่ยังรักเธอ
หรือว่าชาตินี้เกิดมาใช้กรรมให้เธอ
(ซ้ำ * )
(ดนตรี)
(ซ้ำ ** )
ฉันควรทำยังไง ถึงยุติบาปรัก ที่ฉันมีกับเธอ
