INTRO :
* ให้ลมมันแรงร้อนเพียงใด ให้มีฝนมากมาย
แดดเกรียมเผาแทบตาย อย่าไปยอมแพ้..
อย่ายอมให้ลมพัดเราไป
อย่ายอมเพราะความง่าย
หยัดยืนสู้ด้วยใจ.. ด้วยใจที่รวมกัน
(ดนตรี)
** อิฐก้อนนึงซึ่งถูกวางอย่างเดียวดาย
มีความหมายแค่เพียงดินที่คนปั้น
ซ่อนความงาม ซ่อนความจริงและความฝัน
อิฐก้อนนั้นคงรอวันเพื่อมีค่า
อิฐหมื่นแสนที่ถูกวางอย่างสร้างสรรค์
อัศจรรย์จึงบันดาลขึ้นตรงหน้า
ก่อกำแพงสร้างบ้านเรือนตึกระฟ้า
แดดลมฝนจะพัดพา ไม่มีวัน
อิฐก้อนนั้นช่วยป้องกัน ไม่หวั่นเลย
อิฐก้อนนั้นช่วยป้องกัน ไม่หวั่นเลย
(ซ้ำ * )
(ดนตรี)
(ซ้ำ ** * )
(ให้ลมมันแรงร้อนเพียงใด ให้มีฝนมากมาย)
มีฝนมากมาย โอ.. อย่าไปยอมแพ้..
อย่ายอมให้ลมพัดเราไป
a
ยอมเพราะความง่าย.. ด้วยใจที่รวมกัน
(อิฐก้อนไหนจะถูกวางไว้อย่างเดิม
อิฐก้อนไหนจะถูกวางไว้สร้างเมือง)
อิฐก้อนไหน.. จะถูกวาง.. ไว้สร้างเมือง...