INTRO :
เหน็ดเหนื่อยใจอยากจะหายก็เข้ามา
ปวดอุราที่ได้เจอมันเกินทน
พักสายตาผ่อนให้ใจเธอหายหม่น
ไม่ต้องร้องเรียกผู้คนมาสนใจ
* (ก็) อยากปลอบเธอแต่ไม่รู้ถึงวิธี
และไม่มีให้เหตุผลถึงร้อยพัน
ฉันนึกไปก็มีแค่สองสามคำ (ก็มีไม่กี่คำ)
แต่ว่าฉันก็ตั้งใจจะบอกเธอ
(ยังตั้งใจคอยบอกเธอ)
** เอาน่า เอาน่า เอาน่า
บอกคำนี้ให้เธอลืมสิ่งเลวร้าย
เอาน่า เอาน่า เอาน่า
ฉันจะเป็นคนคอยปลอบเธอ
*** คำ ๆ นี้บอกกับเธอด้วยจริงใจ
ใครเล่าใครห่วงโดยเธอไม่ต้องวอน
หวังให้เธอปล่อยมันวางเอาไว้ก่อน
หลับไปแล้วก็คงลืม เอาน่า
(ดนตรี)
(ซ้ำ * ** ** ***)
หวังให้เธอวางและพักเอาไว้ก่อน
หลับเถอะนะเดี๋ยวก็ลืม เอาน่า