INTRO:
ทั้ง ๆ ที่ทน ที่ทนทุกข์ทรมาน
แดดเผาเสียจนดํากร้าน
แต่ความสงสารมักวิ่งสวนทาง
สัญญาณไฟจอด ออดอ้อนทําบุญศุลทาน
มีดอกไม้หอม ๆ ตูมบาน
มาลัยเป็นพวงสองพวงห้าบาท
แสงแดดแผดร้อน สอดส่องสายตาจับจ้อง
ขาก้าวเดิน ปากป่าวร้อง
สองมือทํางานเช็ดถูกระจก
คือนํ้าใจของลูก ผูกพันภาระอันยิ่งใหญ่
ทดแทนคุณแม่ที่แก่เกินไป
นั่งร้อยมาลัย ณ ริมฟุตบาท
* ถึงจะมีจะจน ก็เป็นคนเหมือนๆ กัน
ถึงจะมีจะจน ก็เป็นคนเหมือนๆ กัน
ขอเศษสตางค์แบ่งปัน
หนูน้อยกํานัลด้วยพวงมาลัย
** คือนํ้าใจของท่าน ผูกพันภาระอันยิ่งใหญ่
ผูกใจเขาใช่ผูกใจใคร
คล้องพวงมาลัย คล้องไทยร่วมกัน
(ดนตรี)
(ซํ้า * **)
ระทมขมขื่น กลํ้ากลืนฝืนทนทําไป
ในหน้าที่ของตํารวจไทย
ต้องอึดอัดใจไล่จับความจน
เพราะคนเป็นตํารวจ ตรวจตราย่อมมีเหตุผล
มาลัยทําไปเพราะอับจน
ให้ตํารวจจับโจรเสียยังดีกว่า
สงสารเด็กน้อย มาลัยรบกวนผู้ใหญ่
ผู้รับผิดชอบประเทศผไท
ท่านคิดอย่างไรปัญหายังงี้
*** จึงขอแนะนําว่า ลงมาขายมาลัยซิ
ท่านจะรู้คําตอบได้ดี
ว่าที่ท่านคิดมันผิดหรือถูก
(ซํ้า ***)
