Intro :/
*อย่างนี้มันต้องปลง ปลง ปลง
ได้แต่ปลง ปลง ปลง ได้แต่ปลง ปลง ปลง
นรกไม่ดัน สวรรค์ไม่ส่ง
ก็ได้แต่ปลง แล้วทำใจ ทำใจ
ก็ได้แต่ปลง แล้วใช้ชีวิตกันไป
ทำงานจนงง จนก่งก๊งจนไมเกรนแทบหาม
เจ้านายก็ไม่เคยถาม อยากได้เงินเดือนขึ้นอีกหรือไม่
แถกเหงือกผ่านค่าครองชีพ บีบยาสีฟันจนหยดสุดท้าย
กัดฟันสู้พอไม่ตาย ตะเกียกตะกายคงรอดได้อีกปี
(ซ้ำ *)
เธอเองก็เกินไป ไม่เห็นใจกันเลยงานนี้
เห็นอยู่ตังค์ไม่ค่อยมี กระโปรงตัวนี้ก็จะซื้อให้ได้
เก็บเงินไว้กินข้าวบ้างเหอะ สิ้นเดือนเดี๋ยวจะช็อคตาย
มาเป็นยวงแล้วหนี้ทั้งหลาย ขายนาขายไร่ยังคิดว่าไม่พอส่ง
(ซ้ำ *)
SOLO :
/
บ้านเมืองก็วุ่นวาย อ่านข่าวไหนก็เจอแต่เรื่องให้เซ็ง
คนไทยด้วยกันเอง จะสาดโคลนกันถึงเมื่อไหร่
บรรยากาศไม่น่าลงทุน เงินทองจะหมุนมาได้ยังไง
หัวโตกระเป๋าแฟบกันไป โอ๊ย..คนไทยในยุคแบ่งสี
(ซ้ำ *,*)
SOLO :