((*)) โลภ...อะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้งกนักงกนัก
((**)) โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจนหน้าเลือดหน้าเลือด
กินเท่าไรก็กินไม่หมด
ทำอะไรก็เอาแต่เงิน
ให้เท่าไรมันถึงจะพอ
เอาแต่ดีมันยังจะเอาแต่ได้
เมื่อไหร่จะพอเมื่อไหร่จะหยุด
จะเอาให้ตายไปเลยรึไง
ต้องถูกสังคมเรารุมประณาม
เอาให้ตายอยากกินก็กินให้พอ
(ซ้ำ *)
((***)) โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่ายุ่งกับพวกคนโลภ
จิตใจมันมีแต่หน้าเลือดหน้าเลือด
เอาแต่ตัวเองไม่คิดถึงใคร
มันหิวกระหายกันนักใช่ไหม
จ้องเอาแต่กินตะกละตะกลาม
พยายามจะให้มากกว่าใคร
ยังอยากจะรวยยังอยากจะมี
คุ้มแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้
เสียเพื่อนเสียงานเสียคนดีๆ
พังทลายก็เพราะว่าโลภเหลือเกิน
(ซ้ำ * , **)
ความอยากมันมากกว่าใคร
ไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ
หิวเงินกันนักรึไง เอาไปซะก็ดี
ไปให้ไกลไปให้พ้น ไกลจากความเป็นคน
จ้องแต่จะเอา มันจะทนไม่ไหวแล้วโอ้ย
ไอ้ตะกละตะกลาม กินมูมมามมันกินเกินไป
ไอ้ตะกละตะกลาม หิวกระหายกันนักใช่ไหม
ไอ้ตะกละตะกลาม กินมูมมามจงไปไกลๆ
ไอ้ตะกละตะกลาม สัตว์ประหลาดมารร้าย
(ซ้ำ * , *** , * , ***)
