เคยซึ้งใจ เมื่อมีเธอข้างกาย
จับมือและพร้อมจะเดินด้วยกัน
สัญญาต่อกัน ฝากเอาไว้เรื่องที่ดี
แต่วันนี้จากฉันไปไกลแสนไกล
*แต่ยังคิด คิดถึงเธออยู่
ก็มันเหมือนว่ามีเธออยู่
อยู่ในใจเรื่อยไปไม่ลืมได้เลย
ฮืมก็มันคุ้นกับการมีเธอ
(ฮืม ใจมันยังรักเธอ)
ยัง ยังไม่ชิน ก็ใจมันยังไม่ชิน
กับตอนนี้ที่ว่างเปล่า
อยู่คนเดียวยังไม่คุ้นในใจ
เมื่อใจจะชิน มันเมื่อไหร่ มันจะนานเท่าไหร่
อยากจะลืมความเหงาใจ
แต่ทำไมใจจึงไม่ยอมลืมได้สักที
ตอนเมื่อจะนอนไม่มีเธอข้างกาย
เหลือบมองก็เห็นแต่ความว่างเปล่า
น้ำตาจะไหลแต่ทนฝืนไว้ไม่ไหว
ปล่อยมันไปไม่ช้าก็คงหายเอง
(*)
ยัง ยังไม่ชิน ก็ใจมันยังไม่ชิน
ก็ตอนนี้ที่ว่างเปล่า อยู่คนเดียวยังไม่คุ้นในใจ
เมื่อใจจะชิน มันเมื่อไหร่ มันจะนานเท่าไหร่
อยากจะลืมความเหงาใจ แต่ทำไมใจจึงไม่ยอมลืม
ยัง ยังไม่ชิน ก็ใจมันยังไม่ชิน
ก็ตอนนี้ที่ว่างเปล่า อยู่คนเดียวยังไม่คุ้นในใจ
เมื่อใจจะชิน มันเมื่อไหร่ มันจะนานเท่าไหร่
อยากจะลืมความเหงาใจ แต่ทำไมใจจึงไม่ยอมลืม
ได้สักที
