http://www.serichonstudio.com/
193613 กว่าจะรู้ .10/09/2551
Intro:
กว่ารู้ก็สาย...เธอก็กลายเป็นของคนอื่น
ซบหมอนสะอื้น...ค่ำคืนปวดใจสุดแสน
ก่อนเคยได้กอด...พร่ำพรอดบอกรักเป็นแฟน
ความเหงามาแทน...โทษใครเจียนตายอย่างนี้
ทำตัวเองฉัน...เธอรักกันแอบไปรักใคร
เห็นเป็นลูกไก่...ของตายกำไว้ในมือ
เธอเฝ้าอ้อนวอน...ออดอ้อนบอกไม่ให้หือ
สุดท้ายก็คือ...เวรกกรมนั้นมาตามทัน
* เธอไปแล้ว...กับเขา...ไม่มีหวนกลับ
เธอลาลับ...ทิ้งไว้เพียงคราบน้ำตา
ทุกครั้งที่ไหล...ซ้ำใจให้ได้รู้ว่า
ฉันโง่เองหนา...ฉันบ้าที่ทำกับเธอ
ร่ำร้องฟูมฟาย...ต่อให้ตายเธอไม่หันมอง
หัวอกกลัดหนอง...ได้ลองเองจึงได้รู้
ว่าการโดนทิ้ง...ของจริงนั้นเจ็บน่าดู
แต่กว่าจะรู้...สายไปเธอไม่กลับมา
Solo:
ไม่เห็นคุณค่า...ก่อนได้มาเหนื่อยล้าแค่ไหน
กว่าจะเข้าใจ...เท่าไรที่ร่วมฟันฝ่า
หลงลืมได้ใจ...แล้วใครเล่าเสียน้ำตา
กว่าจะรู้ว่า...รักใครมันก็สายเกิน
( ซ้ำ * , * )
