ได้โปรดอย่ายื่นมือ ของเธอ มาให้ฉัน ฉันเอง รู้ตัว ว่าฉันเลว
ก็ปล่อยให้ฉันยืน ที่เดิม ที่ก้นเหว ไม่ควร ต้องมา สนใจ
*เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า ฉันไม่กล้า ฮืม...จะฉุดไว้
.......
เก็บมือนั้นกลับไป อย่าให้ต้องเปรอะเปรื้อนไป มากกว่านี้....
ไปอยู่กับแสงเดือน แสงดาว ที่สุดฟ้า แล้วเรา ไม่ควร พบกัน ฮืม...
เมื่อคนตั้งมากมาย เค้ามอง เธอกับฉัน
ไม่ควร คู่กัน เท่าไร...
**เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า
ฉันไม่กล้า ฮืม... จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย แต่เธอรู้บ้างไหม เธอ.
ว่าบนฟ้า ฉันคงไม่มีวาสนา... จะขึ้นไป ...ขึ้นไป...
.....
ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไหร่ ก็เท่านั้น....
***เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า
ฉันไม่กล้า ฮืม... จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย แต่เธอจะรู้บ้างไหม เธอ.
ว่าบนฟ้า ฉันคงไม่มีวาสนา... จะขึ้นไป ...ขึ้นไป...
แหละฉันรู้ว่าชั้นควรอยู่ตรงไหน เพราะเธอ แสนไกล..
ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไหร่ ก็แค่รัก รักคำเดียวเท่านั้น รักคำเดียวเท่านั้น
รักเพียงเธอ มากมายซักเท่าไร ไม่อยากพาฝัน ถึงฝั่ง จะพาฝัน ถึงฝั่ง
เมื่อเรานั้น มันต่าง มันห่างกันแสนไกล เธอก็รู้....
