บางเวลาที่อยู่คนเดียว ไม่มีใคร ก็จะเห็นภาพเธอลอยขึ้นมา ครั้งที่เธอได้ยิ้มให้
ฉันได้คิดถ้าหากว่าเจอเธอเมื่อไหร่ จะส่งยิ้มไม่กลัวไม่หวั่นไหว เดินเข้าไปพูดคุย
แต่ทำได้คิด เพราะว่าตัวฉันไม่กล้า และไม่รู้ว่าเธอจะอยากคุยด้วยไหม
หากทำได้แค่นี้เธออาจมองว่าฉันเซ่อไป ก็เลยต้องนอนทำใจฝ่ายเดียว
ความเป็นจริงก็อยากจะทักทายเธอ แต่ฉันมันคนไม่เอาถ่าน เธอก็คงไม่ใส่ใจ
มีบางคำที่อยากให้รู้เพียงใด ก็ต้องทำไม่มองเมื่อใกล้เธอ อาจทำเป็นเฉยไป
ผิดกับใจที่มันต้องการเธอเหลือเกิน
รู้บ้างไหมนอกจากเธอคงไม่มีใคร ที่ตัวฉันจะแคร์แล่ะห่วงใย รักมากมายขนาดนั้น
คงจะดีถ้าหากเธอ มีใจให้กัน ในความฝัน มีเธอเคียงข้างฉัน หอมแก้มกันสักหนึ่งที
แต่ทำได้คิด เพราะว่าตัวฉันไม่กล้า และไม่รู้ว่าเธอจะอยากคุยด้วยไหม
หากทำได้แค่นี้เธออาจมองว่าฉันเซ่อไป ก็เลยต้องนอนทำใจฝ่ายเดียว
ความเป็นจริงก็อยากจะทักทายเธอ แต่ฉันมันคนไม่เอาถ่าน เธอก็คงไม่ใส่ใจ
มีบางคำที่อยากให้รู้เพียงใด ก็ต้องทำไม่มองเมื่อใกล้เธอ อาจทำเป็นเฉยไป
ผิดกับใจที่มันต้องการเธอเหลือเกิน
ผิดกับใจที่มันต้องการเธอเหลือเกิน
