เนื้อร้อง
หนูเป็นมือใหม่ ยังไม่ประสีประสา
หนูยังประหม่า ฝึกงานได้สองสามวัน
พี่เค้าก็มีเมตตามาช่วยสอนเรื่องการงาน
ให้คนที่ไม่เชี่ยวชาญอย่างหนู
หนูเองที่ผิดที่ไปใกล้ชิดพี่เค้า
พ่อแม่รู้เข้าท่านคงดุหนูน่าดู
หนูมันเป็นคนอ่อนไหวไม่เอาไหนนี่คะครู
หนูเลยไม่รู้ต้องทำยังไง
* ไม่อยากให้เสียชื่อสถาบัน
เห็นพี่เค้าทุกวัน ยิ่งกังวลยิ่งฝันร้าย
ยังเด็กจึงต้องเจียมตัวและใจ
ต้องไม่คิดวุ่นวายเป็นนักศึกษา
เหลือเรียนตั้งเทอมกว่าจำไว้
(*)
หนูต้องขอโทษที่ทำให้ครูเดือดร้อน
หนูพวกหัวอ่อน ก็เลยลุ่มหลงลืมไป
หนูสารภาพหมดใจ ครูช่วยหนูได้หรือไม่
ช่วยหนูทีช่วยสั่งย้ายทีให้พ้นจากพี่เขา
