มองเธออยู่นานจากมุมห่างไกลหลังห้องมุมนี้
มองเช้าจรดเย็นไม่เป็นอันเรียนได้เลย
ที่นั่งข้างเธอ เธอเว้นเผื่อคนที่คุ้นที่เคย
ฉันจะมีสิทธิ์นั่งมันบ้างไหม
* นั่งอยู่ในห้องเหมือนกัน ห่างกันไม่กี่ก้าวเดิน
ดูไกลห่างเกิน ไม่มีทางได้ยิน
** อยากจะร้อง ร้องตะโกนให้สุดเสียง
ว่าฉันชอบเธออยู่ แต่ไปไม่เคยถึงหูสักที
ต่อให้ร้อง ร้องให้ตายอยู่ตรงนี้
ไม่เห็นสนใจว่ามีคนข้างหลังรออยู่
ช่วยหันมามองหน่อย
เฝ้ารอสักวันเธอเหลียวกลับมองข้างหลังตรงนี้
อาจไม่ตั้งใจแค่มองผ่านตาก็พอ
ให้ฉันได้พูดสักครั้งหนึ่งคำที่ฉันเฝ้ารอ
รอจนท้อ ช่วยรู้ตัวสักที
ซ้ำ *,**
รอแค่เสี้ยวนาทีเหมือนแสนนานเป็นปี
เมื่อไรจะได้ยินคนๆ นี้
ซ้ำ **