พอแล้วไม่รักกัน Human Stage
ทุกคืน ทุกวัน ที่มันผ่านมาเวลาเจ็บช้ำเป็นอย่างไหร่
รักเธอเลื่อยไป กลับกลายเป็นช้ำ กลับกลายเป็นเหงาจนสุดใจ
*เจ็บจนทุกทนเมื่ออยู่ตรงนี้ กับรักที่หลอกลวง
เจ็บจนทุกทนเมื่อตื่นจากฝัน และฉันคงต้องไป
**พอแล้วเจ็บมากพอแล้ว จะไม่ฝื่นทนกับคนไม่รักกัน
พอแล้วกับความเจ็บช้ำ ก็ไม่รักกันจะฉุดจะรั้งไว้ทำไม
เพราะเธอหรือป่าว ที่ทำให้วันเวลาที่เหงานั้นกลับมา
แม้เราเริ่มใหม่ ก็คงกลับกลายเป็นความบอบช้ำเหมือนอย่างเคย
(*,**)
(*,**)
พอแล้วเจ็บมากพอแล้ว จะไม่ฝื่นทนกับคนไม่รักกัน
พอแล้วกับความเจ็บช้ำ ก็ไม่รักกันจะฉุดจะรั้งไว้ทำไม