intro:
วันที่ต้องจากลา ต้องจากเธอไป ไกลแสนไกลคนละฟากฟ้า ต้องทิ้งเธอไว้เดียวดาย
มีเพียงถ้อยคำเหล่านั้นจะฝากไว้ให้เธอรับรู้และมั่นใจ โปรดจงเฝ้ารอจนฉันคืนกลับมา
มันทนไม่ไหวต้องจากเธอแสนไกล เพราะความหวั่นไหวกระหน่ำถาโถมในจิตใจ
ข้ามผ่านเวลา ผ่านวันและคืน อาจเจอใครๆ แต่ทุกลมหายใจคือรักเธอ
มีเพียงแค่เธอกับฉัน บอกรักกันท่ามกลางแสงจันทร์ และเราสอง แอบอิงกันไว้แนบกาย
มวลหมู่ดาวพร่างพราว จงเป็นพยานให้ความรักเธอกับฉัน ว่าซักวันฉันจะกลับมาหาเธอ
อาจจะไม่นานหรือนานแสนนาน (ที่จากไป) แต่อยากให้เธอโปรดฟังคำฉัน (จำเอาไว้)
ว่ารักเธอ จะนานเพียงใด แต่ในหัวใจ(ยังคงมีแค่เธอเปลี่ยนแปลง)
มีเพียงแค่เธอกับฉัน บอกรักกันท่ามกลางแสงจันทร์ และเราสอง ในคืนนี้ที่มันเป็นคืนสุดท้าย
มวลหมู่ดาวพร่างพราว จงเป็นพยานให้ความรักเธอกับฉัน ว่าซักวันฉันจะกลับมาหาเธอ
solo:
(กาลเวลาที่โหดร้าย ผ่านไปอย่างสิ้นหวัง)
(เฝ้ารอจนกว่าวันนั้น คืนวันช่างยาวนาน)
มีเพียงแค่เธอกับฉัน(และมวลหมู่ดาว) บอกรักกันท่ามกลางแสงจันทร์ และเราสอง ในคืนนี้ที่มันเป็นคืนสุดท้าย
มวลหมู่ดาวพร่างพราว (ล่องลอยเต็มฟ้า) ร่วมเป็นพยานให้ความรักเธอกับฉัน ว่าซักวันฉันจะกลับมาหาเธอ
กาลเวลาอันยาวนานทีสองเราต้องห่างไกล ไกลแค่ตัวแต่หัวใจสองเราไม่ห่างกัน
เฝ้ารอวันนั้น โปรดจงคิดถึงฉัน มีกันและกัน และซักวันฉันจะกลับมา
