เจ็บ  มันเจ็บเหลือเกิน  เจ็บใจ  ที่ไม่มีใครเข้าใจฉัน
ปวด  มันปวดเหลือเกิน  ปวดใจ  ที่ไม่มีใครดูแล

* ทำไมชิวิตนี้  ไม่เคยจะสมหวัง  ชอบทำผิดพลั้งเล็กๆน้อยๆ ทุกที
   ไฉนฟ้าบัญชา  ลิขิตขีดมาอย่างนี้   ใจก็มี  แต่ไม่อาจรักใคร

** เป็นคนพิการรัก  ที่ไม่มีใครสนใจ   ทุ่มเทลงไป  ให้ไปเท่าไร  ไม่เคยจะได้กลับคืน
    เจ็บปวดหัวใจ   แต่มันต้องทนกล้ำกลืน  เพราะมันไม่อาจจะฝืนลิขิตฟ้า

เจ็บ  มันเจ็บหัวใจ   เจ็บใจ  ที่ไม่มีสิทธิ์รักเขา
ปวดที่ต้องเป็นเรา  แม้ใจรักเขา  แต่เขาไม่เคยเหลียวมอง

*,**

เพราะฟ้าลิขิตฉันมาเป็นคนพิการ