ตั้งแต่วันที่เธอจากไป ชีวิตเหมือนคนขาดแสงสว่าง
ไม่มีแม้ภาพเลือนราง ยังจมอยู่กับความมืดมิด
เมื่อรักของเราจบลง ก็คงไม่โทษว่าใครผิด
หากว่ารั้งเธอไว้สักนิด ก็คงไม่เป็นอย่างนี้ คงไม่เป็นอย่างนี้

ตั้งแต่วันที่เธอจากไป จุดหมายของฉันก็ไม่มี
ชีวิตที่เคยจะดี วันนี้ก็มีแต่เสียใจ
เมื่อรักของเราจบลง ค่ำคืนก็มีแต่ร้องไห้
ไม่รู้ว่านานเท่าไร จิตใจจะดีกว่านี้ ไม่อยากจะเป็นอย่างนี้

แล้วเธอเป็นอย่างไร จุดหมายของเธอถูกใจหรือเปล่า
เคยคิดถึงกันบ้างไหมในวันที่เหงา
หรือว่าเธอไม่เคย ก็เธอมีเขาทั้งคนนั้นใช่หรือเปล่า
ไม่เคยคิดถึงกัน ไม่เคยมีวันที่เหงา

ส่วนฉันไม่เป็นอย่างเดิม ที่มันเพิ่มทุกวันคือความว่างเปล่า
ยิ่งคิดถึงเธอยิ่งจมลงกับความเหงา
แต่เธอคงไม่เคย ไม่เคยจะเหงาสักวันเลยใช่หรือเปล่า
ไม่เคยคิดถึงกัน ไม่เคยเลยใช่ไหม

ขอขอบคุณที่กรุณารับฟังครับ