ฮุ้ว เย้ๆ  
กาลครั้งหนึ่ง ผ่านมาไม่นานเท่าไร ใจกลางเมืองใหญ่ที่มีแต่ความเจริญ 
เด็กน้อยคนหนึ่ง  กำลังเล่นฟุตบอล  อยู่ใต้ไม้ใหญ่ ที่อยู่ใจกลางเมือง      
เริ่มต้นเรื่องราว ของการผจญภภัย  การสร้างความเข้าใจ  ระหว่างคนกับต้นไม้   

จนลูกบอลกระเด็นเข้าไป ติดอยู่ในโพรงต้นไม้  เด็กน้อย ก็ตกใจ ไม่รู้ต้องทำยังไง 
จนมีเสียงเสียงนึง บอกให้เดินเข้าไป  เด็กน้อย  ก็เข้าไป  แม้ใจจะกลัว
•	ต้องเผชิญความมืดมิด  ลืนไถล ไม่มีทิศทาง  มองขึ้นไป เห็นแสงเลือน ลาง
แสงสว่าง สว่างจนแสบตา  

ต้นไม้ 	เจ้ารู้บ้างไหม ที่นี่เคยมีแต่ต้นไม้ (ความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้ใหญ่ ) 
มนุษย์ สายน้ำ และเรื่องราวอีกมากมาย เราให้ ชีวิตและให้อาหาร
ก่อนเราเคย  อยู่กับเพื่อนตั้งมากมาย  ช่วยกันสร้างร่มเงามาปกคลุมผืนดินไว้ 
จนมนุษย์ได้เข้ามาทำลาย  ค่อยๆทำลาย   ค่อยๆทำลาย   ค่อยๆทำร้าย  

ต้องเจอ กับพายุมากมาย   บ้างก็ล้มตายไปตามกาลเวลา   โลกก็ร้อนจนคนไม่เห็นค่า 
โค่นไม้ป่า ไปสร้างเมือง  

ผ่าน ร้อน ผ่านหนาว มามากมายสักเท่าไร (ยืนโดดเดียว อยู่ที่กลางเมืองใหญ่ )
ได้เห็น ชีวิต และเรื่องราวตั้งมากมาย จนสุดท้าย ไม่มีเหลือ           

เด็กน้อยได้เก็บต้นกล้านั้นไว้ ฮ็ุๆ
เด็กน้อย ได้ปลูก ปลูกด้วยหัวใจ ฮุ้ๆ
   สักวัน จะโตขึ้นไป เป็นต้นไม้ใหญ่ บันทึกของต้นไม้    


เพลงนี้เป็นแนวนิทานนะครับ สนองความต้องการของตัวเองที่อยากลองทำ 
บวกกับที่น้องๆเองก็อยากทำสื่อนิทานแนวใหม่มาขอให้ชา่วยในวิชาเรียนก็ช่วยๆกันครับ
เลยอยากเอามาให้เพื่อนๆฟังนะครับ