Intro:
อาม่าแกขายโจ๊กมานาน ตั้งแต่ผมยังไม่คลาน
ตั้งแต่ผมยังจำความไม่ได้ เป็นเด็กจำความไม่ได้
รู้อย่างเดียว ไม่ว่าจะตื่นเวลาไหน
จะเช้าสายบ่ายค่ำ หรือว่าจะหลังสองยาม
กลับดึกก็ยังเจออาม่า
ร้านของแกไม่เคยคลาดสายตา
แม้กระทั่งตีสามกว่าๆ แต่แกก็ยังมาขาย
ไม่รู้แกนอนกันตอนไหน
โจ๊กของแก มีแต่โจ๊กหมู
ใครไม่ลองไม่กินไม่รู้ว่าโจ๊กหมูอาม่า
* โจ๊กอาม่า โจ๊กหมู โจ๊กหมู
โจ๊กอาม่าพิเศษยี่สิบห้าธรรมดายี่สิบ
โจ๊กอาม่า อร่อยล้ำกว่าที่คุณคิด
โจ๊กอาม่า อยากกินโจ๊กอาม่า
กิน กินทุกวันไม่อยากจะเซด
ชวน.. ก็บอกต่อกันว่ามันอร่อย
โจ๊ก.. อาม่าให้เยอะเพราะผมกินบ่อย
ทน... มันทนไม่ไหวเพราะผมอยากกิน
(ซ้ำ * , *)
แต่แล้ววันหนึ่ง ก็เกิดเรื่องไม่น่าเลย
ผมตื่นแต่เช้าว่าจะไปหาทรามเชย
มีหญิงเขารอผมอยู่
ก่อนไป ต้องหาอะไรรองท้อง
ตัวเลือกอันดับหนึ่ง ก็คือโจ๊กอาม่า
ของอร่อยที่อยู่ข้างบ้าน
โจ๊กอาม่า กินแล้วทำให้นึกถึง
ความอบอุ่นอันแสนงดงาม ที่โยโกฮาม่า
[แล้วมันเกี่ยวอะไรกันไหมเนี่ย]
อืม..... กินเข้าไป กินเข้าไป
อืม... กินเข้าไปโจ๊กอาม่า
โอ๊ว.... กินใส่ไข่จ่ายยี่สิบห้า
โอ๊ว... อร่อยล้ำอร่อยจริงๆ
อืม... กินเข้าไป กินเข้าไป
อืม... กินเข้าไปโจ๊กอาม่า
โอ๊ว... กินจนหมดแล้วซิท่า
ฮ้า... มันมีอะไรอยู่ในโจ๊ก
** (แต่)โจ๊กอาม่ามีขาแมงสาบ
ขาแมงสาบอยู่ในโจ๊กอาม่า
ใครได้กินเจอแบบนี้ก็แทบบ้า
โจ๊กอาม่า โจ๊กแมงสาบ
(ซ้ำ * , **)
โจ๊กแมงสาบ...
โจ๊กแมงสาบ...
โจ๊กแมงสาบ...
Instru: [8 Times]
ม่า เก็บตังค์
