Intro/
เหมือนเคยอยู่ตรงนี้ เหมือนเคยมีวันนั้น
วันที่จูงมือกันด้วยความเข้าใจ แล้วแค่เพียงไม่นาน
มันก็ลบเลือนหาย ดังไม่เคยพบเจอ
เหลือเพียงแค่คนเหงา และเงาแห่งความหลัง
กอดคำรักที่เคยได้ฟังจากเธอ เหมือนทุกสิ่งสวยงาม
เป็นเพียงความพร่ำเพ้อ เธอนั้นไร้ตัวตน
* น้ำตาที่รินไหลมา จากแววตาทุกข์ทน
บอกให้รู้ว่าคนหนึ่งคนช้ำใจ
** เจ็บปวดนัก ความรักเธอเป็นดั่งลม
ผ่านมาพอให้ชมแล้วพัดผ่านไป
ต่อให้รักหนักหนา ก็คว้าไม่ได้
( )
ทำได้เพียงแค่นอนร้องไห้ ไว้อาลัยให้ลม
วูบเดียวให้เย็นผิว พริบตากลับปลิวหาย
ฝากร่องรอย ในใจแค่ความขื่นขม
ว่าครั้งหนึ่งร่างกาย เคยได้สัมผัสลม ลมที่ไร้ตัวตน
( *,** )
Instru
( * )
