ซวยแล้ว ยังไม่อยากตื่นจากความฝัน
ซวยแล้ว ยังไม่ทันลุกจากว่อนนอน
กอดไว้ ย่านเจ้าหายบ่ได้เคียงหมอน
อยากมี เจ้าอยู่อย่างนี้เรื่อยไป
อยากให้ดวงจันทรา ปกคลุมฟ้าไม่มีวันจากไป
เพราะคนที่รัก จับจิตฝังใจ
สัมผัสกันได้เพียงฝัน จินตนาการ
กอดเจ้าไว้แนบกาย รู้ไหมว่าคิดถึงมันทรมาน
เธอจ๋า นับเดือน นับปี นับวัน
ได้กอดในฝันเท่านั้น ก็เป็นสุขใจ
ยังจำได้ฝังคือเก่า ยังจำได้ฝังคือเก่า
ซ่อนเฮาที่เว่าสัญญามั่นบ่ลืม
ฟ้ามือครึ้ม มืดครึ้ม ไอร้อนนั่งไห่
น้ำตาไหลรินนอง คิดฮอดสองเฮาที
มีเธอเคยยืนเคียงข้างฝัน
จากวันนั้น ไม่ลืมจนถึงวันนี้
ทุกลมหายใจ ยังคงเป็นเจ้าคนดี
ถึงแม้ชีวี เจ้านี้จากอ้ายไปแล้ว
ลาจากบ่มีแววหวนต้าว ลาจากบ่มีแววหวนต้าว
ยามคิดพ้อหน้าเจ้า หลับตาเข้าบ่อนนอน
สุดสะท้อนออนซอนอยู่ในฝัน
สุดสะท้อนออนซอนอยู่ในฝัน
รักเธอชั่วนิรันดร์ บ่ลืมได้ บ่ลืมได้เอย
มีเธอเคยยืนเคียงข้างฝัน
จากวันนั้น ไม่ลืมจนถึงวันนี้
ทุกลมหายใจ ยังคงเป็นเจ้าคนดี
ถึงแม้ชีวี เจ้านี้จากอ้ายไปแล้ว
ลาจากบ่มีแววหวนต้าว ลาจากบ่มีแววหวนต้าว
ยามคิดพ้อหน้าเจ้า หลับตาเข้าบ่อนนอน
สุดสะท้อนออนซอนอยู่ในฝัน
สุดสะท้อนออนซอนอยู่ในฝัน
รักเธอชั่วนิรันดร์ บ่ลืมได้ บ่ลืมได้เอย
