ปล่อยไปอย่างนี้จะดีเหรอ อยู่ไปอย่างนี้มันจะดีไหม
ปล่อยไปก็ใครจะทนไหว จะง่ายไปหรือเปล่า
ยุ่งน่า ไม่ต้องมายุ่งอ่ะน่า ไอ้เพื่อนบ้าบ้าก็ชอบมาว่า
ก็ชอบมาว่า มาว่า มาว่า มาว่า ว่าเราชุ่ย
มาว่าว่ามักง่าย เราว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ แค่ชอบง่ายง่ายอะไรก็ได้
ก็ไม่เรียกว่าชุ่ยน่า ก็แค่ไม่ชอบยาก
ก็ต้องให้เรื่องยุ่งยาก ให้มากเรื่อง ให้เสียเวลาทำไมล่ะ
ง่ายง่ายก็ได้นี่ ก็ชอบให้ง่าย ก็ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ เอาน่า
ปล่อยไปอย่างนี้จะดีเหรอ อยู่ไปอย่างนี้มันจะดีไหม
ปล่อยไปก็ใครจะทนไหว จะง่ายไปหรือเปล่า
* ปล่อยไปอย่างนี้จะดีเหรอ อยู่ไปอย่างนี้มันจะดีไหม
ปล่อยไปก็ใครจะทนไหว จะง่ายไปหรือเปล่า
ปล่อยไปอย่างนี้จะดีเหรอ อยู่ไปอย่างนี้มันจะดีไหม
ปล่อยไปก็ใครจะทนไหว จะง่ายไปหรือเปล่า
เรื่องมาก ก็เพื่อนมันเรื่องมาก ก็ชอบให้ยุ่ง ชอบยากให้มากเรื่อง
ให้ง่ายไม่ได้ เสื้อผ้า ก็ต้องให้เข้าท่า ต้องเข้ากับหน้า ต้องรีดให้เรียบ
ไม่เรียบก็ไปไม่ได้ อีแค่ไปเที่ยวเล่น ก็แต่งสะเต็มที่ ก็ไม่เข้าเรื่อง
ก็ไม่ใช่ที่จะว่าก็ไม่ได้ ก็เรื่องของมัน ก็ไม่ใช่เรื่องของเรานี่ ถ้าชอบให้เรื่องมาก
ถ้าชอบให้ยากก็ช่าง ช่าง ช่าง ช่าง ช่างมัน
(*)
ง่ายมาก ก็ง่ายจนยุ่งยาก ไปเจอเเขาเข้า ไปชอบเขาเข้า
ก็คิดง่ายๆ คนนี้ต้องใช่ ต้องใช่ ต้องใช่แน่
คนนี้ไม่พลาดแน่ ก็ใจมันง่าย เลยชอบจนได้
ก็ชอบไปเลย ปัญหาอะไร ไว้ค่อยไปแก้เอา
ก็เลยเป็นเรื่องยุ่ง ก็ตรงเขาชอบเรื่องมาก
ให้ยุ่งยาก นิสัยเหมือน เหมือนกับเพื่อนเนี่ย
เขาว่า ว่าเราชุ่ย เราว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่
เค้าบอกว่าใช่ ใช่ๆ ใช่ๆ ใช่ ชุ่ยแน่
ก็เสื้อไม่รีดให้เรียบ ไอ้เราก็อึ้ง อึ้งๆ ก็อึ้ง อึ้ง ก็ท่าจะต้องให้ช่วยด้วย
ก็ต้องให้เพื่อนช่วย ก็ต้องให้ช่วย ให้ช่วย ช่วยๆ ช่วย ช่วยด้วย ก็ต้องให้ช่วยด้วย
ไม่รู้ว่าเราจะทำยังไง ทำยังไงให้เขามีใจล่ะ เรามันควรจะไปทำตัวยังไง ให้ดูดีล่ะ
เอากางเกงอะไร จะเป็นทรงอะไร ให้ดูดีล่ะ เชื่อๆ เชื่อๆ เชื่อ เชื่อแล้ว
ก็ช่วยกันบ้าง ก็ช่วยกันบ้าง ก็ช่วยกันบ้าง ก็ช่วยบ้าง
