เนื้อเพลง แมงยุ่ง - ไก่ สมพล ปิยะพงศ์สิริ

INTRO :   


    เป็นแมงตัวน้อย  ได้แต่คอยตามคนน่ารัก
    ไม่เคยจะพัก  ได้แต่บินตามไปไม่บ่น
    เป็นแมงตัวน้อย  ไม่ได้มีใครมาคอยสน
    ยิ่งหลบไม่พ้น  ก็ต้องทนโดนเธอตบเอา

      
*  กัดเธอ  ตามไปกัดเธอ
    พอเรากัดเธอ  เธอก็ตบเอา
    ยิ่งมือเธอก็ไม่เบา

              
    เราก็เลยมึน  มึนจนหมดแรง

                               
**  ตบซ้าย  ตบขวา  เราก็ยังไม่จำ

                              
     ตบแล้ว  ตบซ้ำ  เราก็ไม่เคยบ่น

                               
     ตบซ้าย  ตบขวา  เราก็ยังต้องทน

                                    
     ไม่รัก  ไม่สน  คงไม่ยอม  ไม่ทนให้เธอ

     (ดนตรี)   



    เป็นแมงตัวเล็ก  ไม่ได้มีใครมองสักนิด
    คงได้แต่คิด  ที่จะมีคนมาเอาใจ
    เป็นแมงตัวเล็ก  เธอก็คงไม่มองใช่ไหม
    พอบินไปไหน  ก็ต้องโดนใคร ๆ ตบเอา

    (ซ้ำ */**)

                     
    บรรพบุรุษก็เป็นตั้งแต่  บรรพบุรุษ

                                       
    ก็คงบินไปบินมา  ให้คนไล่ตบกันอุตลุด

                               
    ไม่เคยจะหยุดยุ่ง  ก็เรามันแมงยุ่ง

                                      
    ก็มาอีรุงตุงนัง  มา  มาพัวมาพัลวัน  ก็เพราะว่า

                        
    บรรพบุรุษก็เป็นตั้งแต่  บรรพบุรุษ

                                         
    ก็คงบินไปบินมา  ให้คนไล่ตบกันอุตลุด

                               
    ไม่เคยจะหยุดยุ่ง  ก็เรามันแมงยุ่ง

                                     
    ก็มาอีรุงตุงนัง  พัลวัน  ก็เรามันแมงยุ่ง

    (ซ้ำ */**/***)

    (ดนตรี)