INTRO :
* ใจเย็น ๆ ไม่จำเป็นละต้องทำใจใหญ่
คำว่าลูกผู้ชายคือผู้กล้าให้อภัย
ไทยกันเองทำนักเลงจะได้อะไร
พูดก็ภาษาไทย เขียนละก็ภาษาไทย
เราคือทายาทสุดท้ายบนแผ่นดิน
ไทยของบรรพชน (รักกันไว้พี่น้องเอ๊ย)
(รักกันไว้มาก ๆ นะ)
(ดนตรี)
พ่อขุนรามคำแหง องค์พระนเรศวร
ทั้งพระเจ้าตากสิน สู้เพื่อแผ่นดินด้วยความอดทน
(สู้ด้วยความอดทน)
เราต่างเป็นลูกหลาน ได้ลิ้มรสหวานแห่งดอกผล
จงรู้ละลึกตัวตน เราคนไทยรักกัน
(ซ้ำ *)
(ดนตรี)
จากเทือกเขาอันไต จรดปลายอินโดจีน
กว่าจะมีแผ่นดิน เหนื่อยยากกันขนาดไหน
(เหนื่อยยากขนาดไหน)
จงให้อภัยแก่กัน อันความสัมพันธ์มันยาวไกล
อุปสรรคพ่ายแพ้ไป เราคนไทยรักกัน
หันหน้าเข้าหากัน เพื่อสร้างสรรค์สังคมไทย
(หันหน้าเข้าหากัน เพื่อสร้างสรรค์สังคมไทย)
ใจร่วมประสานใจ (มือร่วมประสานมือ)
เราก็คือพี่น้อง เราก็คือผองเพื่อน
จำมั่นไม่เคยลืมเลือน เราคนไทยรักกัน
(เอ้า...เราคนไทยรักกัน)
(ดนตรี)
รักกันไว้
(ซ้ำ *, *)
** เราคนไทยรักกัน เราคนไทยต้องรักกัน
เราคนไทยรักกัน เราคนไทยต้องรักกัน
(ซ้ำ **,**)
