INTRO :
ก็ตรงเวลาอย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยน....
ผู้คนทยอยเบียดฉันให้เดินไป
กับไฟฉายที่คอยส่องทาง.....
ให้ฉันได้เดินตามแสงไฟ
ส่งฉันเดินตรงไปหยุดที่เดิม
ที่เดิมตรงมุมแห่งนี้เคยมีเธอ....
ต้องมาด้วยกันเสมอทุกทีไป
ที่โรงภาพยนตร์แห่งนี้.....
เก็บวันดี ๆ อยู่มากมาย ได้หัวเราะร้องไห้ใปกับเธอ
* แม้ไม่อาจกลับไปได้เหมือนเดิม...
ยังอยากจะมานั่งดู
เพิ่งรู้ยิ่งดูเท่าไรยิ่งตอกย้ำ
** ไม่อยากดูภาพยนตร์...แบบนี้ แบบที่ต้องมีแต่ฉัน
เมื่อไม่มีเธอคนนั้น...จะทนดูได้ไง
ขาดเธอดูภาพยนตร์ด้วยกัน...ก็ฉันทำใจไม่ได้
ไม่รู้ทำไมต้องฝืนใจทนนั่งดู.....ให้มันยิ่งเหงาใจ (...ยิ่งฝืนใจยิ่งซ้ำใจ...)
ที่เดิมตรงมุมแห่งนี้มันว่างเปล่า...
ต้องดูคนเดียวต้องเหงาถึงเมื่อไหร่
ฉากสุดท้ายกำลังจบลง...และฉันก็คงต้องลุกไป
ไม่เห็นจะมีใครอยู่ข้างฉัน
(ซ้ำ * **)
ขาดเธอสักคนทนดูไม่ได้...
บทตีให้ตาย ก็ไม่ซึ้งใจ....
ต่อจากนี้ไปไม่มาอีกแล้ว
(ดนตรี)
(ซ้ำ **)
