Intro :/
ทุกเรื่องราว...ที่เข้ามา ที่เจ็บและช้ำจนทำให้ฉัน มีน้ำตา แม้ว่าทรมารเท่าไหร่ ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ
แล้วเรื่องราวในวันนี้ ที่เกิดและมันกำลังกระทบ ใจของฉัน ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่ ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ
สิ่งใดที่เคยได้เจอ กลายก็แค่เพียง เรื่องเล็กน้อย ไปในพริบตา เสียงของเธอที่ล่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า
อย่าไปทำความช่ำที่มี
* นี้แหละคือความเสียใจ ความเสียใจ มันเป็นอย่างนี้ จำสะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า
รอบ2ใช้
ค่าของน้ำตามันคู่ควร โฮ้ กับการต้องเสียเธอ
แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว ก็อยากขอพูดอะไรสักนิด มือถึงเธอ ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ
ว่าเรื่องที่เคยได้เจอ มันก็แค่เพียง สิ่งเล็กน้อย ที่เปลืองน้ำตา เสียงของเธอที่ล่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปทำความช่ำที่มี
ซ้ำ ( * )
โว้ เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า ค่าของน้ำตา....มันคู่ควร
หูนะมีไว้ฟังอิอิ
