Intro :
ไม่ต้องถามว่าฉันเป็นอย่างไร
ขาดเธอแล้วและฉันจะอยู่ได้ไหม
เก็บคำถามเหล่านั้นของเธอเอาไว้เถิด
จะโทรหาฉันเพื่ออะไรกัน
เธอทำร้ายฉันอย่างโหดร้าย
ปล่อยให้ฉันทรมานกับความรักที่หลอกลวงตลอดมา
* (ภาย)(แม้)ในใจฉันยังคงลืมเธอไม่ได้
แต่ก็รู้ถ้ากลับไปจะปวดร้าวสักเท่าไร
ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าสักวัน ฉันจะพบคนที่ดี
** ปล่อยให้น้ำตา ลบทุกความทรงจำ
ลบทุกคำที่เธอได้ฝากไว้
แม้จะนานสักเท่าไรจะลบเลือนเธอให้ได้ สักวัน
ปล่อยให้ชีวิตนั้นดำเนินต่อไป
แม้ว่ามันจะทรมานเท่าไร
ฉันจะแข็งแกร่งลุกขึ้นยืนด้วยตัวฉันเอง
โดยไม่มี?. โดยไม่มี?. โดยไม่มี เธอ??..
ไม่ต้องถามว่าฉันเป็นอย่างไร
ขาดเธอแล้วและฉันจะอยู่ได้ไหม
เก็บคำถามของเธอไปไม่อยากรู้ไม่สนใจอะไรแล้ว
(*,**)