ยังเดินยังทำอะไรคนเดียวเหมือนเดิมทุกวัน
และยังจะฝันถึงใครสักคน
ที่เขาจะมายืนอยู่ข้างกาย...
รอเมื่อไหร่จะถึงเวลาได้พบกันสักที
ก็ยังคงนึกถึงวันที่ดีถ้าเราได้เจอกัน
หากมีใครคนนึงรับฟังและทำให้ฉันอุ่นใจ
ก็คงจะดีถ้าเราได้ยิ้มได้มองได้คุยกันอยู่ทุกวัน
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เขาจะส่งเธอมาสักที
ก็ได้แต่คิดฝันไปอย่างนี้ทุกทีมันเหงาใจ
*หรืออาจเป็นฉันนั้นแหละที่พลาดไป
ที่จริงนะเขาได้ส่งเธอให้แล้ว
แต่ผิดที่ฉันดันยืนไม่ตรงที่เอง
**เบื้องบนช่วยส่งให้ลงที่ตรงนี้
ยังยืนรอที่ตรงนี้
ขอรบกวนอีกทีก็แล้วกัน
โปรดอย่าปล่อยเธอไปลงที่ตรงไหน
ที่มันไกลจากตัวฉัน
ช่วยอีกนิดแล้วกันส่งตรงถึงที่เลย
(*,**)
เบื้องบนช่วยส่งให้ลงที่ตรงนี้
ยังยืนรอที่ตรงนี้
ขอรบกวนอีกทีก็แล้วกัน
โปรดอย่าปล่อยเธอไปลงที่ตรงไหน
ที่มันไกลจากตัวฉัน
ช่วยฉันนิดแล้วกันส่งตรงถึงที่เลย
ช่วยฉันนิดแล้วกันส่งตรงถึงที่เลย...
ฉันจะคอยอยู่ตรงที่เดิม
