เพื่อนฉันเป็นชาวเขาชาวดอย
ตัวน้อยๆหน้าขาวๆ
มาโรงเรียนก็มากันแต่เช้า
ทั้งม้ง เย้า กะเหรี่ยง มูเซอ
เพื่อนชาวม้งเขามีน้ำใจ
เอาแครอทมาให้เสมอ
พูดจริงจังทุกครั้งที่เจอ
ฟังเสียงเธอนารักจัง
* โพะ ออ แค เหราะ มา ฝะ(ผมเอาแครอทมาฝาก)
หยะ ฮะ เธอ ด๊ะ กิ (อยากให้เธอได้กิน)
ผะ มี วิ ตะ มี (ผักมีวิตามิน)
ม่าย ต้อ กิ เคาะ แพ (ไม่ต้องกินของแพง)
โพะ ออ แค เหราะ มา ฝะ (ผมเอาแครอทมาฝาก)
หยะ ฮะ เธอ แคะ แร (อยากให้เธอแข็งแรง)
แกะ ค้อ เธอ จะ แด(แก้มของเธอจะแดง)
แด เหมอ สี แค เหราะ(แดงเหมือนสีแครอท)
ลา ลัล ลัล ลัล ลา...
ที่โรงเรียนฉันมีเมฆลอย
ปุยน้อยๆ ล่องลอยตามลม
มีลมพัดไม่ต้องมีพัดลม
น้ำค้างพรมเย็นฉ่ำยามเช้า
เพื่อนฉันเป็นชาวเขาชาวดอย
ตัวน้อยๆหน้าตาขาวๆ
ถึงอยู่ไกลสุดตาป่าเขา
แต่หมู่เฮามีน้ำใสใจจริง
(*)
(*)
