กลอนนำ
. . . . . .ว่าจะกล่าวบทมโนราห์ให้พี่น้องนี้ได้ฟัง
ถึงเรื่องราวความหลังที่กำลังจะเลือนหายไป
สิ่งแวดล้อมที่มีอยู่พี่น้องเหอคู่เมืองไทย
ที่กำลังจะหายไปในไม่ช้า และพี่น้องเหอ. . . . . .
ดนตรี : ( 2 Times)
จะขอต่อบทเป็นสดกลอนสี่...
2 T
ท้องเลบ้านเราฝูงปลาเริ่มจะไม่มี ผมจะกล่าววาที เป็นกลอนสี่กันให้ฟัง
เริ่มจากการทำลายในขอบแถวชายฝั่ง ตัดไม้กันทุกวัน แหล่งเพาะพันธุ์หายไป
2 T
ขุดบ่อกุ้งแถวเลปลาหมดที่อาศัย ธรรมชาติหายไปไม่มีใครรักษา
ถ้าไม่เริ่มดูแล(เหอ)ก็หมดพันธุ์ปลา ปล่อยน้ำเสียลงมาปลาก็เลยสูญพันธุ์
........
มาต่ะพี่น้องชาวพัทลุงเหอ. . . . ......มาช่วยกันอนุรักษ์ ธรรมชาติของเมืองไทย
( )
ให้ยืนยงคู่ลูกหลานในภายหน้าได้ดำรงอยู่ต่อไป.....
ยังคงคิดถึงท้องเลหมู่ปลาบ้านเรา สมัยพ่อเฒ่าท่านเล่าให้ฟังเสมอ
มีปลาทะเลมากมายหลากหลายเหลือเกิน วางปลากันเพลินเพราะคนหาปลาพอกิน
ทะเลบ้านเรา สมัยพ่อเฒ่าเล่ามา ทะเลสงขลาเคยมีฝูงปลาพะยูน
ดำผุดไปมาแถวเกาะสี่เกาะห้าปากยูน บัดนี้สาบสูญมีน้อยไม่ค่อยได้เจอ
เพราะคนหลงผิดคิดแต่ประโยชน์ส่วนตน
ทะเลจึงล่ม หมู่ปลาก็เลยต้องตาย
ปล่อยของเน่าเหม็น ส่งกลิ่นทะเลเสียหาย
ชายฝั่งถูกทำลาย สร้างบ่อเลี้ยงกุลา
มาช่วยกันเถิด ปลูกป่ารักษาชายเลน เลิกกันทิ้งของเสียเพื่อปลาทะเลของเรา
ปลาจะคงอยู่ หากเรารู้รักษาของเรา จะให้ใครกันเล่า รักษาเท่าไหร่เรารักษาเอง
Solo 2 Times
*
จะไห้ใครกันเล่า รักษาเท่าเรารักษาเอง
