เพลง สาวส่า คนมอ :
Intro:
* ในภวังค์แห่งความเศร้า
สิมีไผคอยห่วงหาถามไถ่
ว่าเป็นจั๋งใด๋ จั่งเสียใจหล่าคำนาง
คนอยู่ข้างไปไสคือบ่เห็นหน้าผู้ใด๋
ข้าวน้ำช้ามปลาบ่ยอมกิน
จนนางหล่าจอยโซ
อักอยู่เทิงบ้านเบิดมื้อเศร้ามิดมี
อ้ายย่านคึดสั่นให้ไหบ้านเพิ่นชาลือ
หน้าต่างซูแจปิดแน่น
บ่กล้าเปิดกลอนซ่อนหนา
ย่านคึดเป็นบ้าเป็นหลัง
นางเป็นสาวท่งนา
หน้าตางามผ่องดังอีเกิ้ง
ผู้บ่าวหลายคุ้มหมายปอง
ต้องหลีกยอมแพ้ผู้บ่าวครู
กะเป็นย่อนผู้บ่าวครู
มาเทียวหยอกให้นางฝันไกล
บอกหัวใจคึดไป ฝันฮอดมื้อวิวาห์
ณ มื้อนี่สาวส่า
สินอนกอดตั้งแต่หมอน
นอนเศร้าอยู่ผู้เดียว
ยามหัวลมมาพัดต้อง
เสียงสนูว่าวดื้อดิ้น
นางแห่งสะอื้นขื่นขม
บ้านเหนือใต้เขากะว่า
ว่าสาวส่าถืกบ่าวครูถิ่ม
เปิดหนีไกลบ่ด่าวคืน
จั๊กมื้ออื่นมื้อใด๋กะยังสิให้
จั๊กมื้อใด๋ จั่งสิลืมเพิ่น
Instru:
(ซ้ำ *)
ตัดอกตัดใจสานาง บ่าวบ้านเฮายังคอยถ่า
เช็ดน้ำตาให้นางอยู่
บ่าวบ้านเฮานำกันเสมอ
หมั่นเว้าง่ายเข้าใจมักอีหลี
สาวเทพีสาวส่าลืมสาบ่าวครูเพิ่นถิ่ม
เปิดหนีไปแต่งสาวครู
จั๊กมื้ออื่นมื้อใด๋ให้เจ้าเขาไห้ ยังมีอ้ายอยู่
Instru:
