Intro: ,
มองภาพถ่ายแล้วใจคิดถึง เฝ้ารำพึงคิดถึงแต่เธอ
มั่นในรักสม่ำเสมอ ยังรักเธอมิมีเสื่อมคลาย
* ไกลแสนไกลสุดโค้งขอบฟ้า ไกลสุดตาฟ้ามิอาจกั้นใจ
หวงสุดห่วงใจนั้นแสนห่วงใย
ไกลแสนไกลใจนั้นสุดคิดถึง
เฝ้ารำพึงกับรวงข้าวหล่น บ่นอยู่กลางท้องนา
ครวญตามสายลมมา บอกเธอว่าข้าคิดถึง
(ดนตรี)
ข้างหลังภาพจารึกอักษร เป็นบทกลอนรักอันหวานซึ้ง
มีความรักมาให้ มีหัวใจมาฝาก
หากว่าเธอต้องการก็เก็บรักษาไว้
เพราะหัวใจดวงนี้มีความรัก
เพราะหัวใจดวงนี้มีความภักดี
เพราะหัวใจดวงนี้มีความจริงใจ
บ้านหลังน้อยที่อยู่หลังสวน
หอมอลอวลด้วยมวลดอกไม้
ฝากความรักและความห่วงใย ส่งมาให้เก็บไว้นะเธอ
(ดนตรี),
(ซ้ำ *)
(ดนตรี)