The y of Memoriesbitious
ร้องไห้เสียน้ำตาให้เธอสักเท่าไร เธอก็คงไม่กลับมา
มีเพียงความเจ็บช้ำและน้ำตาเมื่อเธอทิ้งไป
แม้ว่าจะฉุดรั้งจะอ้อนวอนขอให้เธอนั้นได้โปรดอย่าจากไป
แต่สุดท้ายก็ไม่มีหวังเลย
*ความว่างเปล่าในหัวใจมันทุรนทุรายกับน้ำตา
อยากจะเหม่อมองไปบนฟ้า
**ให้น้ำตาที่มีมันหยุดไหล
เจ็บเจียนตายจนฉันไม่อยากจะหายใจ
เมื่อสิ่งดีๆที่ฉันเคยหวังในวันนี้ต้องมาพังทลาย
ปิดฉากความฝันที่มันช่างสวยงาม
เมื่อท้องฟ้าเคยสีครามก็มืดไป
อยู่กับวันที่โหดร้ายนานแค่ไหน ถึงจะลืม
วันคืนผ่านไปยิ่งทำให้เข้าใจว่าไม่เคยอยู่ในสายตาเธอ
ถึงแม้ว่าฉันจะคอยพร่ำเพ้อมีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ
ที่ทุ่มเทที่เคยเฝ้ารออาจจะท้อแต่ว่าฉันไม่ถอดใจ
มาวันนี้ไม่มีความหมายเลยใช่ไหมเธอ
(ซ้ำ*)
เมื่อเธอได้รักใครพบทุกวันมันช่างทรมาน
ในหัวใจที่มันมีแต่ความร้าวรานฉันคงจะถึงวันตาย
