ต้องจากบ้านเฮา... มาเหงาตี้ในเมืองใหญ่
ตุ๊กหนักจะต๋าย... ก่ทนก่อด เรื่อยมา
เขียมเงินไว้จ่ายค่าไฟ... เขียมเงินไว้จ่ายค่ายา
บึ้ดถ้าเฮาเจ็บขึ้นมา... หื้อก้าโฮงยาได้กั๋น
ห้องเช่าบ่หรู ..เฮาฮู้ต้องทนไปก่อน...
แค่สาดกับหมอน...ก็หลับเป๋นสุขกุ๊วัน...
กับข้าวมีกิ๋นเต้าใด....น้อยไปก่อดโตยกั๋น
กึดว่ามันบ่สำคัญ...เต้ากับหัวใจตี้มี...
*ถึงต๊องเฮาจะจ่มว่าหิว หิวแต่ใจเฮาเข้มแข็งดี
ผ่อ ก็เพียงมองตากั๋น...ยิ้มหื้อกันทุกนาที...
ถึงต้องอดกว่านี้... เฮาก่ ยิ้มเมิน...
บ่ต้องถูกหวย.. แต่สองเฮารวยความสุข
ล้มก่จะลุก... บ่ถอย จะก้อย ๆ เดิน...
แค่เฮาจริงใจหื้อกั๋น ค่ามันมากมายเหลือเกิน
ฮักแต๊บ่ต้องใจ๊เงิน ใจ๊เพียงหัวใจก็ ปอ
นอย น้อย นอย หน่อย นอย น้อย นอย หน่อย น้อย นอย นอย นอย หน่อย
นอย น้อย นอย หน่อย นอย น้อย นอย หน่อย นอย นอย น้อย นอย...
(ซ้ำ*)
