ข้อความสุดท้าย The Last mesege มะตะบะ MT
อยากเขียนอะไรในใจสักอย่าง
ลงไปในชิ้นกระดาษเล็กๆบางๆ
ช่างน้อยเหลือเกินถ้าเปรียบกับความในใจที่อยากจะเขียนลงไป
มันเป็นเรื่องของใครคนหนึ่ง
ที่เขายังพบกับความเสียใจ
เขาเขียนจากใจถ่ายทอดลงไปที่ปลายปากกา
เขาบอกว่าเขาได้รักกับใคร
คนหนึ่งทั้งๆที่เธอไม่เคยรู้เลย
เขาได้แต่แอบดูและยิ้มเล็กๆเมื่อเธอคนนี้สบายใจ
แต่วันใดที่เธอต้องเสียใจ
เขาคนนี้กลับต้องกระวนกระวาย
เขาบอกไม่รู้ทำไมต้องมา
* เดือดร้อนเพราะเธอ
เป็นตายเพราะเธอ
ห่วงใยแต่เธอ
เพราะเธอคนเดียวที่ทำให้เขาเปลี่ยนไป
สุดท้ายแล้วเขาก็ได้เอ่ยปาก
เอ่ยคำว่ารักกับเธอให้เธอเข้าใจ
แต่เธอบอกกับเขาว่าเธอไม่คิดอะไร
ไม่ต้องให้เขาใส่ใจ
แต่เขาก็ยังทำดีเรื่อยไป
เพื่ออยากให้เธอมองดูเขาใหม่
สุดท้ายเธอก็ตอบแทนด้วยการ
* ขอโทษที่เธอต้องการจะบอก
ลากันมานาน
เพราะเธอคนเดียวที่ทำให้เขาร้องไห้
** แต่เธอรู้ไหม? เขาไม่เคยโกรธเธอรู้ไหม?
เขายังคงห่วงใยเธอเสมอ
ทั้งที่รู้ว่าต้องแข็งใจเพียงใด (แค่ไหน)
และเธอรู้ไหม? เขาไม่อยากให้เธอเสียใจ
แม้ว่าเขาต้องเจ็บช้ำเพียงใด
แต่เขาก็ไม่เอ่ยปาก
เขาขอให้เธอมีความสุข
แม้จะส่งเธอไปไม่ถึงฝั่ง
เขายังคงอวยพรให้เธอคนนั้นโชคดี
(เถิดหนา) กับทางที่เธอจะไป
เขาอยากให้เธอไปดี
แม้เขาจะไม่มีเธอต่อไป ... เขาก็ยอม
เขายังจะอยู่ที่เดิม
จะรอเพื่อซับน้ำตาของเธอเมื่อเธอเสียใจ
เขายังคงรอคอย
อยากเขียนอะไรในใจสักอย่าง
ลงไปในชิ้นกระดาษเล็กๆบางๆ
ช่างน้อยเหลือเกินถ้าเปรียบกับความในใจที่อยากจะเขียนลงไป
มันเป็นเรื่องของใครคนหนึ่ง
ที่เขายังคงรักเธอด้วยใจ
กลายเป็นบทเพลงจากใจ
ที่เลอะไปด้วยรอย...น้ำตา
