ฉันไม่เข้าใจ ทำไมรักเรามันช่างดูเลือนลาง
ยิ่งมองออกไป ยิ่งไม่เห็นทาง จนไม่รู้ว่าจะประคับประคองไปทางไหน
เมื่อเธอไม่เหลือ อ้อมกอดอุ่นไอที่ฉันคุ้นเคย
มองแววตาเธอไม่มีฉันเลย แล้ววันนี้ฉันยังทนอยู่ต่อไปได้ยังไง
*ในเมื่อหัวใจมันขาดความรัก ก็เหมือนคนที่ขาดอากาศหายใจ
**จะยอมหนีไปเองจากเธอ แม้จะต้องเจอความจริงที่ปวดใจ
อาจต้องทนเหงาที่มันไม่เหลือใคร ดีกว่าอยู่แล้วช้ำใจ
ที่ไม่ได้ .. ความรักจากเธอ
รู้ว่าตรงนั้น ที่ไม่มีเธออยู่ข้างๆกาย
ก็คงเหน็บหนาวไปทั้งหัวใจ คงอ้างว้างเดียวดาย ไม่ต่างอะไรจากตรงนี้
(ซ้ำ *,**)
ทั้งที่ใจของฉัน อยากจับมือเธอเรื่อยไป จนถึงวันนั้นที่เป็นของเรา
แต่ใจเธอวันนี้ มันไม่เป็นคนเก่า หยุดฝันที่ว่างเปล่าเอาไว้
แล้วยอมรับความเป็นจริง
(ซ้ำ **)
