มองดูสบตาเธอฉัน หัวใจมันก็หวั่นไหว
แล้วตัวเธอรู้สึกอย่างไร เมื่อสายตาเราจ้องกัน
ใจฉันเองก็รู้ว่าเธอ อยู่สูงเพียงไหน
แม้ต้องพยายามเท่าไหร่ ก็จะไปให้ถึงใจเธอ
มอง เธอในแสงจันทร์
รอ เธอในสายลม
ดวงตา ของเธอนั้นมัน
มีอะไรข้าในให้ฉันหวัง
รู้อย่างเดียวว่ามีแค่เธอ ที่หัวใจของฉันนั้นคอยพรําเพ้อ
เฝ้าละเมอ ให้ใจ ได้คู่กันไป แม้ว่าเรา อาจต้องห่างไกล
ก็ได้แต่มองออกไป ที่ทะเลพระจันทร์ ฉันยังคงเฝ้ารอให้มีสักวัน
วันที่เธอและฉันท่ามกลางหมู่ดาว วันที่เราได้อยู่ด้วยกัน ตลอดไป
คืนที่แสนอ้างว้าง ท่ามกลางสายลมทะเล
มีเสียงดนตรีบรรเลง ให้ฉันได้คิดถึงเธอ
