INTRO :
รีบกันจนเดินชนกันเอง
เร่งกันจนมันลืมว่าอ่อนล้า
ไม่มีใครพอใจตัวเอง
ไม่เคยมีเวลาจะมองฟ้า
*แข่งขันกดดัน ไม่มีใครในสายตา..
สับสน วุ่นวาย ตะเกียกตะกายให้ได้มา
**ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้
ทำไมต้องได้ต้องดีกว่าเขา
มีเท่านี้ไม่พอก็โกยเข้า
ต้องเหยียบต้องแทงใครเขา เอาเลยอย่าช้า
มีชีวิตเพื่อการไขว่คว้า ยิ่งชนะยิ่งดียิ่งมีค่า
โลกเรามีปัญหาที่คำว่าพอ
วิ่งกันจนไปชนกันตาย
ไม่มีความจริงใจหรอกลืมซะ
ไม่ต้องแคร์ว่าใครจะตาย
ให้ตัวเองได้ไปอยู่บนฟ้า
(ซ้ำ*/**)
(ดนตรี)
ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้
ทำไมต้องได้ต้องดีกว่าเขา
มีเท่านี้ไม่พอก็โกยเข้า
ต้องเหยียบต้องแทงใครเขา เอาเลยอย่าช้า
มีชีวิตเพื่อการไขว่คว้า ยิ่งชนะยิ่งดียิ่งมีค่า
โลกเรามีปัญหาที่คนแบบนี้
คนที่คิดแค่การไขว่คว้า ยิ่งชนะยิ่งดียิ่งมีค่า
โลกเรามันมีปัญหาที่คำว่าพอ... โว..
โลกคงไม่มีปัญหาถ้ารู้จักพอ
