*แค่เดินผ่าน ก็มีสายตาที่จ้องมอง ไม่ใช่ขุนแผน ไม่ใช้คาถา และท่องกลอน
ขอโทดทีที่บางทีไม่เข้าที ถ้าเกิดว่าคุนนะเดินเข้ามาในขณะนั้นต้องโดน เสียเหล้าซิ๊
ที่กินคนเดียวและไม่ทักใครก่อน ถ้าคุนไม่ลงทุนผมคงจะไม่ใจอ่อน แต่ว่ามันชินได้ยินว่าจ้องอยุ่ต¬ลอด
ถ้าอยากรู้ต้องลองชิมรับรองได้จำไปตลอด
แล้วเมื่อไรแล้วเธอจึงจะเดินเข้ามา ฉันเห็นเธอคอยเอาแต่มองจ้องตา แต่อันที่จริงก็คิดอยู่เหมือนกัน
ติดมันตรงที่ฉันไม่เวลาไปให้คุณสำคัญ จะให้ทักใครก่อนก็คงไม่ดี
gone some my whose everybody know me ให้เทียบกับใครก็คงไม่เหมือนกัน นี่คือคนที่เธอต้องเปิดฟังเพลงเขาทุกวัน
