เธอได้ยินไหม เสียงลมหายใจ ที่พร่ำบอก สิ่งที่ฉันไม่เคย พูดไป
ที่เธอเคยถาม ถามฉันทุกครั้งก่อนรับจะจบกัน ว่าฉัน คิดกับเธอ เช่นไร
ภาพความทรงจำที่ผ่านมา ทำได้แค่ขังตัวเองกับคำถาม
ไม่อาจพูดคำว่ารัก ออกจากใจ พูดไปแล้ว มันได้อะไร
ว่าไม่อาจหลับไหล ตั้งแต่เธอจากไป นี่คือข้อความในใจ พูดให้ฟังได้เพียงเท่านี้
ฉันยังเหมือนเดิมอยู่ กับรัก ที่ฉันไม่มีวัน จะเข้าใจ
อยู่กับเวลานั้น ช่วงเวลานั้น ที่งดงาม ฮา โวว์
อาจเป็นเพราะเรา ต่างก็รู้ สุดท้ายคือความจริง ที่ปวดใจ
ไม่ต่างกันว่าใครรัก หรือว่าไม่รัก จบเหมือนกัน
เพราะว่าเราต่าง (เกินไป) เพราะระยะห่าง ที่ต่างกันไกล
รักมันไม่เกี่ยว ไม่รักก็ไม่เกี่ยว ยิ่งฝืนยิ่งตอกยิ่ง(ช้ำ)
ยังไม่รู้เมื่อไร จะหายไป ในวันนี้ฉันยังเหมือนเดิมอยู่
กับรัก ที่ฉันไม่มีวัน จะเข้าใจ อยู่กับเวลานั้น ช่วงเวลานั้น ที่งดงาม ฮา ฮ๊า ฮา โฮวว
อาจเป็นเพราะเราต่างก็รู้ สุดท้ายคือความจริง ที่ปวดใจ
ไม่ต่างกันว่าใครรัก หรือว่าไม่รัก เธอรู้ไหม ว่ามันไม่ต่าง
ยิ่งรักมันก็ยิ่งเจ็บ ไม่รักมันก็ต้องเจ็บ อยู่กับเวลานั้น ช่วงเวลานั้น ที่งดงาม ฮา โฮว
ยิ่งรักมันก็ยิ่งเจ็บ ไม่รักมันก็ต้องเจ็บ ไม่ต่างกันว่าใครรัก หรือว่าไม่รัก จบเหมือนกัน
