INTRO : ( 2 time)
ฟ้าที่เห็นอยู่เหมือนใกล้ ในใจเราคงรู้ดี
กี่หมื่นพันปีก็ไปไม่ทั่วฟ้า
สูงช่างสูงจนเหนือเมฆ จะเร็วเพียงใดจนลับตา
ให้เข้าไปในฟากฟ้าไม่มีทาง
ฟ้าบางครั้งดูใสดี แต่พลันก็มีพายุ
ฝนตกจนมองเห็นแผ่นฟ้าแค่ลางๆ
แม้บางครั้งดูฟ้ามืด เงาดำทะมึนเสียงฟ้าคราม
จู่ๆ ลมแรงก็สางให้จางไป
*เหมือนเธอเหลือเกิน.. ที่อยู่ชิดใกล้
แต่ก็ยังไม่เข้าใจเธอซักที
รักเธอเหลือเกิน.. ในทุกอย่างที่เธอมี
แดดลมจะแรงไม่หนีฉันจะบิน
(ดนตรี) ( 2 times )
(ซ้ำ *)
และตัวฉันที่รู้ว่า บรรดาดินแดนที่ฉันไป
ก็เธอนั่นไงส่งแรงมาให้ฉัน โอ..
และถึงแม้จะรู้ว่า ฟากฟ้าแปรไปได้ทุกวัน
จะยังยืนยันไม่ผันไปจากเธอ
จะอยู่ในอ้อมกอดฟ้า.. ไปจนตาย