INTRO :
ห่างออกไป ไกลจากเมือง มีเรื่องราว กล่าวขาน
ครูคนหนึ่ง หอบอุดมการณ์ มาทำงาน กลางไพร
สอนนักเรียน เหมือนดังสอนลูก ปลูกฝัง สิ่งที่ดีให้
มอบความรัก และความห่วงใย ด้วยดวงใจ ที่เมตตา
* ดังแสงเทียน ที่ส่องสว่าง ส่องนำทาง ไม่มีเหนื่อยล้า
แม้แท่งเทียน สั้นลง ตามกาลเวลา แต่ยังคงคุณค่า อยู่ในน้ำตาเทียน
** ผ่านเวลา มาเนิ่นนาน อุดมการณ์ไม่เปลี่ยน
ศิษย์ของครู รู้พากเพียร เป็นแท่งเทียนแห่งความดี
*** เพียงก้อนดินกลางดงในพงป่า ครูเก็บมาปั้นแต่งให้แสงสี
ระบายภาพชีวันสร้างฝันดี รุ่งระวีประกายแสงแห่งศรัทธา
เพียรถักทองานศิลป์แผ่นดินชาติ พู่กันวาดสว่างจิตปริศนา
รุ่นต่อรุ่นงดงามตามเวลา จากดอกหญ้าเป็นดอกไม้ที่ใสงาม
ซ้ำ *,**
ศิษย์ของครู รู้พากเพียร เป็นแท่งเทียนแห่งความดี
