INTRO
เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงามเย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวลชวนใจข้า
คิดถึงถิ่นที่จากมาคิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนาว์
เรไรร้องดังฟังว่า
เสียงเจ้าที่คร่ำครวญหาลมเอ๋ยช่วยพากระซิบข้างกาย
ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลายคิดถึงมิวายเมื่อเราจากัน
กองไฟสุมควายตามคอก
คงยังไม่มอดดับดอกจันทร์เอ๋ยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า
พัดไล่ความเยือกเย็นหนาวให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย
ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้
นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเข้านั้นนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า
ไม่นานลูกที่จากลาจะไปซบหน้ากับอกแม่เอย.