INTRO :
อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วเอื้อมไม่ถึง
เหมือนมีใครหยุดฉุดดึง
ตอกติดตรึงขวางคอยกางกั้น
ก็คนรักใคร่ ย่อมอยากจะใกล้ชิดกัน
เธอกลับสลัดปัดฉัน
ทำอย่างนั้นฉันน้อยใจ
ด้เห็นกันใกล้ๆ กลับไกลเหมือนไม่มีหวัง
รักกันดังคล้ายกับชัง เจ็บประดังฉันทนไม่ได้
ไม่เห็นดีกว่า ความปราถนาลดไป
เห็นกันใกล้ชิดไม่ได้ เหมือนดั่งมีไฟไหม้เผาอุรา
* รัก ก็รู้กันอยู่ว่ารัก มันปราถนายิ่งนัก
ต้องมาฝืนห่างเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหัก เพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้า กระทำให้เธอช้ำตรม
** อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจ
โกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนหลือเจ็บ คืนเจ็บเป็นแผลระบม
ไว้วันที่ฉันได้ชม ( )
จะชื่นจะสมให้สาแก่ใจ
(ดนตรี)
(ซ้ำ * ** )