เนื้อร้อง
ยืนใช้ความคิดอยู่นาน ว่าจะทำเช่นไร
เพื่อจะลืมให้ได้ซักครั้ง จมอยู่กับความคิด
ยึดติดกับความฝัน อยู่อย่างนั้น
* ยืนดูกับความมืดมน ยืนทนกับความเฉยชา
และเวลามันทำให้รู้
** ว่าตัวเธอนั้นคงเกลียด ว่าตัวเธอนั้นคงเบื่อ
ความรักของเรา ที่แสนจะทรมาณ
และสุดท้ายก็คงเจ็บ และสุดท้ายก็คงปวด
ไม่เหลืออะไรความรักก็เป้นอย่างนี้
อย่ามีมันอีกเลย
ไม่เคยรู้เลยซักที แค่เวลาพ้นผ่าน
เธอก็ลืมทุกอย่างจากใจ
แววตาของเธอเปลี่ยนไป ใจเธอดูเฉยชา
กว่าวันนั้นที่เคยมี
(*)
แม้ว่าในวันนี้ ฉันไม่มีเธออยู่
ไม่เหลือใคร ฉันว่ามันยังดี
กว่าอยู่อย่างโหดร้าย อยู่อย่างนี้
(**)
(**)
อย่ามีมันอีกเลย
