ความรัก ที่เกิดขึ้นมานั้น ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เราเจอกันเพื่อจะต้องจากไกล ดังคนบนฟ้าจงใจแกล้งเธอและฉัน
(*) เมื่อในความเป็นจริงเรานั้นอยู่ห่างกันแสนไกล
เมื่อเวลาของเราหมดลงเธอคงจะต้องไป
แต่ว่าฉันมันทรมานเจ็บอยู่ในหัวใจ
อยากจะขอเวลาได้ไหม
(**) อยากจะอยู่กับเธอให้นานกว่านี้
อยากบอกเวลาให้เดินช้าๆสักนาที
เพื่อให้ใจที่เหนื่อยล้า มีช่วงเวลาที่ดี
เก็บความทรงจำเหล่านี้เอาไว้ในหัวใจ
อยากหยุดความเป็นจริงเอาไว้แค่นั้น
และหลอกตัวเองอยู่ในความฝัน ที่มันช่างมีความหมาย
เพราะฉันเข้าใจ ว่าต้องคิดถึงเธอแค่ไหน... เมื่อเราต้องไกลกัน
ความรักระหว่างเธอและฉัน
เป็นภาพคืนวันที่มันช่างล้ำค่า
ทำยังไงก็คงไม่กลับมา
ต่อให้เสียน้ำตามากมายแค่ไหน
[ซ้ำ *,**]
เหลือแค่เพียงตัวฉันที่อยู่เดียวดาย
ได้แต่มองเห็นเธอเดินลับไป
ทำได้แค่ร้องไห้อยู่อย่างนี้
อยากหยุดความเป็นจริงเอาไว้แค่นั้น
และหลอกตัวเองอยู่ในความฝันที่มันช่างมีความหมาย
เพราะฉันเข้าใจว่าต้องคิดถึงเธอแค่ไหน
เมื่อเราต้องไกลกัน...