เนื้อเพลง อกธรณี - จุฑามาศ โบม่วง

เธออาจเป็นฟ้า  ล่องลอยคอยลิขิต  
กำหนดชะตาชีวิตของผู้คน
เมฆดำจ้องทำร้าย  คงสะใจฟ้าเบื้องบน  
ไม่เคยปลอบโยน .... มีแต่ซ้ำเติม

ผ่านร้อนหนาว  กี่คราวก็ยังเหมือนเดิม
ใจมันร่ำร้องหาความอบอุ่น
ไม่เคยได้เจอะฟ้า  ไม่มีเมตตาเจือจุน
อาจเป็นเธอหรือฟ้า..ไม่มีหัวใจ

* ก็คนเดินดิน  เสียใจต้องมีร้องไห้
  พลั้งเผลอทำผิดไปใครตัดสิน
  จะเก็บน้ำตาไว้  ไปร้องไห้กับพื้นดิน
  แม่ธรณีได้ยินคงเข้าใจ

** อ้อมอกแม่นี้  ยังรอซับน้ำตา
    ที่ไหลพรั่งพรูออกมา  
    ให้ความเศร้าจางหายไป
    อกแม่นี้  แม่ธรณีผู้ยิ่งใหญ่
    รองรับความทุกข์ไว้  
    ให้น้ำตาเหือดหายในพื้นดิน
 
       ( **/ * )

ให้น้ำตาเหือดหาย....ในพื้นดิน